Czterodniowe warsztaty dla aktorów, tancerzy, reżyserów lub dla każdego kto jest zainteresowany zgłębianiem sztuki aktora. W trakcie warsztatu uczestnicy będą mięli możliwość poznania w praktyce, poprzez elementy zabawy, naturę tego, co może być postrzegane jako rdzeń rzemiosła aktorskiego: organiczne i wiarygodne zachowanie.
ZABAWA jest jedną z podstawowych umiejętności, na której aktorzy polegają. Jak grać, jak się bawić. Jak się bawić jak dziecko. Intencja, działanie, reakcja, rytm, skojarzenia, przepływ życia, artukulacja zachowania: wszystkie te podstawowe elementy rzemiosła aktorskiego są obecne, kiedy osoba gra – bawi się.
Wszyscy byliśmy dziećmi. Wszyscy wiemy jak się bawić. Nawet nie musimy wiedzieć jak się bawić. Może w pewnym momencie życia zapomnieliśmy, dając priorytet wartościom dyscypliny, dobrego wypełniania obowiązków… To świetnie. Ale nadal możemy i potrzebujemy się bawić. Lubimy różne gry. W każdej chwili możemy odkryć na nowo jak się bawić, razem z innymi.
W trakcie warsztatów będziemy eksperymentować z tą umiejętnością i przestrzenią zabawy w trakcie różnych sesji. W ramach profesjonalnej pracy aktora, poprzez śpiew, gry i improwizacje w przestrzeni oraz pracę nad indywidualnymi etiudami uczestnicy będą mieli okazję by intencjonalnie zbliżyć się do swojej własnej zabawowości.
To jest jedno z wyzwań rzemiosła aktora – jak pozwolić grze/zabawie, scenie, danej postaci żyć na nowo i po raz kolejny, jak grać w tę samą grę wielokrotnie w taki sposób, by nie stawała się ona formalna czy bez życia.
Zabawa ma jeszcze jedną świetną właściwość: w samej zabawie nie ma osądu… Mario Biagini często przypomina nam w trakcie pracy: dziecko po prostu się bawi. Nic nie jest nie tak, nic nie jest złe czy głupie. Nic nie oznacza nic innego niż to czym jest. To po prostu zabawa.
SESJE PRACY:
Gry/ Zabawy w przestrzeni
Poprzez serie gier w przestrzeni, prowadzonych w ciszy, uczestnicy będą mieli możliwość aktywować i podążać za przepływem skojarzeń poprzez kontakt, intencje, działania, reakcje.
Sesje śpiewu
Możliwość odkrycia i poznania natury własnych działań, intencji i bycia w relacji w (okolicznościach) złożonej i dynamicznej sytuacji performatywnej. Uczestnicy stają przed wyborem jak się zachować, co zrobić? Jak uczestniczę w tym co się zdarza? Jak odgrywam swoją rolę? I jaka rolę? Czy ja wybieram tę rolę? Czy mogę ją zmienić?
Indywidualne etiudy
Poprzez prace nad indywidualnymi etiudami uczestnicy będą mieli możliwość eksplorować organiczne zachowanie w ramach powtarzalnej struktury oraz odkryć jak powtórzyć tę samą grę bez upraszczania złożoności organicznego zachowania. Praca nad indywidualnymi etiudami jest także możliwością doświadczalnego zrozumienia potrzeby istnienia obydwu – elaboracji stworzonej struktury, linii działań (kompozycja) i zaangażowania poprzez grę (improwizowany przepływ życia) w pracy aktora.
Jako przygotowanie do warsztatu uczestnicy powinni stworzyć etiudę o maksymalnej długości 3 minut. Etiuda powinna być jak miniaturowe przedstawienie i mieć początek, rozwinięcie i zakończenie; powinna zawierać tekst i/lub pieśń, które mają wyjątkowe znaczenie dla uczestnika. Struktura etiudy powinna być powtarzalna. Działania i znaczenie tekstu powinny być zrozumiałe dla zewnętrznego obserwatora. Tekst powinien być perfekcyjnie zapamiętany. Pieśń powinna mieć solidną melodię. Słowa i melodia muszą być perfekcyjne opanowane, nie mogą być improwizowane.
Jeśli chcielibyście złapać ponownie falę zabawy w swojej profesji, serdecznie zapraszam na warsztat ZABAWA AKTORA.
Dalsze informacje będą przesłane do uczestników, po ich przyjęciu na warsztat. Wszystkich zainteresowanych proszę o przesłanie swojego CV oraz krótkiego listu motywacyjnego na e-mail wkcworkshop.gdansk2017@gmail.com
Szczegóły:
daty:
20 – 23 kwietnia 2017
20, 21 kwietnia od 17:30 – 21:30
22, 23 kwietnia: od 11:00 do 18:00 (z godzinną przerwą na lunch)
cena:
– dla osób z Europy-Wschodniej: 400zł (cena normalna), 350 zł (cena ulgowa)
– wszystkich pozostałych osob: 230 euro
Kontakt: wkcworkshop.gdansk2017@gmail.com
Agnieszka Kazimierska
Open Program of the Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards
